جای چشم ابرو نگیرد ...

کُره اسب ، از نجابت از پس مادر رود  

کُره خَر ، از خریت ، پیش پیشِ مادر است 

دود اگر بالا نشیند کسرِ شأن شعله نیست  

جای چشم ابرو نگیرد گرچه او بالاتر است 

شصت وشاهد هردو دعوای بزرگی میکنند  

 پس چرا انگشت کوچک لایق انگشتر است ؟ 

آهن و فولاد از یک کوره می آیند برون  

 آن یکی شمشیر گردد دیگری نعِلِ خر است 

گر ببینی ناکسان بالا نشینند صبر کن  

روی دریا کف نشیند ، قعر دریا گوهر است .